احمد بن محمّد بن عيسى برايم نقل نمود كه محمّد بن خالد برقى چنين گفت: حمّاد بن عيسى از حريز بن عبد اللَّه سجستانى برايم نقل نمود كه حضرت جعفر بن محمّد عليهما السّلام در ذيل فرموده حقّ تعالى وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لا سُواعاً وَ لا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْراً فرمودند: صلحاى قوم پيوسته خداوند عزّ و جلّ را مىپرستيدند و نزد مردم معزّز و محبوب بودند تا آن كه جملگى فوت شدند، فقدان ايشان بر مردم گران و سخت آمد و آنها را به شيون و افغان آورد، در اين وقت ابليس ملعون فرصت غنيمت شمرد و نزدشان آمد و اظهار نمود:
نگران نباشيد، در نظر گرفتم سنگهايى را به صورت و مثال ايشان تعبيه نموده تا به آنها نگريسته و انس پيدا كرده و خدا را عبادت نماييد، پس با اين حيله بتهايى چند به صورت و مثال آن مردان آماده كرد و در اختيار ايشان نهاد، مردم به آن بتها نظر كرده و ياد آن مردان صالح را تازه نموده و با نشاط خداوند عزّ و جلّ را عبادت
______________________________
(1)- طبق آنچه در تفسير شريف لاهيجى آمده صلحاى قوم پنج نفر بودند
مىكردند آن زمان گذشت و فصل زمستان و بارندگى فرا رسيد مردم بتها را به داخل خانهها آوردند و در آنجا مستقر كردند، پس از آن پيوسته خداوند عزّ و جلّ را پرستش مىكردند تا عصرشان منقضى شد و تمامشان از دنيا رفتند، نوبت به اولاد ايشان كه رسيد گفتند:
پدران ما اين بتها را مىپرستيدند لا جرم ايشان نيز به عبادت همان بتها پرداخته و سفارش مىكردند كه عبادت اين معبودان را وامگذاريد و معناى آيه شريفه: وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لا سُواعاً همين است.
مطالب مرتبط
علت آنكه هر كجا موريانه است زمين نمناك است ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی