علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج1، ص: 125
حديث (1) على بن احمد بن محمّد رضى اللَّه عنه مىگويد:
محمّد بن ابى عبد اللَّه كوفى، از موسى بن عمران نخعى، از عمويش حسن بن يزيد نوفلى، از على بن ابى حمزه، از ابى نعيم، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن
جناب فرمودند:
نجف همان كوهى بود كه پسر نوح گفت: سَآوِي إِلى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْماءِ (به زودى بالاى كوهى خواهم رفت كه من را از غرق شدن در آب حفظ مىكند) و روى زمين كوهى بزرگتر و مرتفعتر از آن نبود، بارى حقّ عزّ و جلّ به كوه خطاب فرمود: اى كوه، آيا از من به تو بايد پناه برده شود؟ پس كوه بلافاصله تكّه تكه گرديد و به طرف بلاد و سرزمينهاى شام پرتاب و به ريگهاى ريز و كوچكى مبدّل گشت و بعد از آن به صورت دريايى عظيم درآمد و به درياى «نى» ناميدنش سپس خشك شد و به آن نىجف گفتند بعد از آن مردم آن سرزمين را «نجف» خواندند زيرا اداء آن بر زبانشان سهلتر و آسانتر بود.
اطلاعات کاربری
عرفاتلینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی