بيست و پنج رساله فارسى؛ ص: 270
[سجدۀ شكر]
و بدان كه بعد از فارغ شدن از تعقيب بعد از هر نماز سجدۀ شكر بعد از هر نماز سنت مؤكد است، و در اين سجده بر خلاف سجده‌هاى ديگر سنت است كه دستها را بر زمين بخوابانند و سينه و شكم را به زمين برساند، و هر چند اين سجده را بيشتر طول دهد بهتر است، و اقلش آن است كه پيشانى را بر زمين گذارد و دعائى بخواند.
پس پهلوى راست روى را بر زمين گذارد، پس پهلوى چپ روى را بر زمين گذارد، پس باز پيشانى را بر زمين گذارد و ذكرى بگويد اگر چه الحمد للّه يا سبحان اللّه يا يا اللّه باشد. و اگر به لغت فارسى يا لغت ديگر دعا كند و حاجتهاى خود را بطلبد خوب است.
و بهتر آن است كه پيشانى را بگذارد و صد مرتبه شكرا شكرا بگويد و به سه مرتبه اكتفا مى‌تواند كرد، و اگر صد مرتبه شكرا للّه بگويد بهتر است.
________________________________________
اصفهانى، مجلسى دوم، محمد باقر بن محمد تقى، بيست و پنج رساله فارسى، در يك جلد، انتشارات كتابخانه آية الله مرعشى نجفى قدس سره، قم - ايران، اول، 1412 ه ق
مطالب مرتبط
دعای ماه رجب همراه با ترجمه ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی