آداب راز ونياز به درگاه بى نياز (ترجمه عدة الداعي) ؛ ج1 ؛ ص24
گفتار امام صادق، جعفر بن محمد- عليهما السلام است كه فرمود: هر كس آرزوى چيزى را كند، كه خداى تعالى بدان راضى است، نمىميرد مگر آنكه آن چيز به او عطا نشود.
(چرا دعاى ما به اجابت نمىرسد)
اشكال: بسيارى از مردم خداى را مىخوانند، ولى خداى اجابت نمىكند. پس معناى آيه چه مى شود كه فرمود: «أجيب دعوة الدّاع اذا دعان»؟ پاسخ: علت اينكه خداى تعالى دعاى ايشان را اجابت نمىكند، اين است كه: ايشان شرايط دعا را مراعات نكردند، و اين عدم مراعات و اخلال به شرايط دعا يا به اين دليل است كه سؤال ايشان همراه با آداب دعا و جامع شرايط آن نبوده است، چون دعا آداب و شرايطى دارد كه بايد با آن شرايط انجام شود .
كدام دعا به اجابت نمىرسد
عثمان بن عيسى، از محدثى كه وى را حديث كرده از ابى عبد اللَّه، امام صادق، عليه السلام- روايت كرد كه خدمت امام عرضه داشتم كه دو آيه در كتاب خداست كه معناى آن دو را مىجويم، ولى نمىيابم؟ امام عليه السلام فرمود: آن دو آيه كدامست؟ عرضه داشت آيه ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ: زيرا دعا مىكنم ولى اجابت را نمىبينم امام فرمود: آيا نظر تو اين است كه خداى تعالى خلف وعده كرده (6) است؟ عرضه داشتم: خير، فرمود: پس براى چه اجابت نمىشود؟ عرض كردم: نمىدانم. فرمود: ولى من با تو مىگويم: هر كس اطاعت اوامر الهى كند. سپس او را از راه دعا بخواند، خداى تعالى اجابت مىكند. پرسيدم: راه دعا كدام است؟
فرمود: دعا را به ستايش و حمد خداى شروع مىكنى و نعمتهايى را كه به تو داده يادآور مىشوى، سپس شكرش مىنمايى، آنگاه بر پيامبر و آلش درود مىفرستى (صلوات مىفرستى) و سپس يادآور گناهانت مىشوى و بدان اقرار مىكنى، سپس از آنها استغفار مىنمايى. اين راه دعاست .
و يا اين كه چيزى را درخواست كرده است كه صلاح او در آن نيست و آن چيز براى او يا ديگران مفسده دارد. زيرا هيچ كس خداى تعالى را بر طبق حكمتش در مورد صلاح خود نخوانده جز آنكه حق سبحان آن را اجابت كرد، و وظيفه دعاكننده آن است كه صلاحيت دعا را در زبان يا در نيت قلبى خويش در نظر بگيرد، پس اگر مصلحت در اجابت آن است، خداى تعالى آن را اجابت خواهد کرد.
______________________________
(1). 34/ سبا، 39.
آداب راز ونياز به درگاه بى نياز (ترجمه عدة الداعي)، ج1، ص: 26
مىكند. يا آنكه اگر مصلحت در تأخير اجابت است آن را به تأخير مىاندازد و خداى تعالى فرمود:
وَ لَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ و اگر خدا به عقوبت عمل زشت مردم و دعاى شرى كه در حق خود مىكنند بمانند خيرات تعجيل مىفرمود همه مردم دستخوش مرگ و هلاكت مىشدند. و در دعاى ائمه عليهم السلام آمده است: «يا من لا يغيّر حكمته الوسائل»: اى كسى كه وسايل، حكمت او را تغيير نمىدهند، و چون علم غيب از بنده پوشيده است، چه بسا قواى شهويه با عقل در افتاده و خيالات نفسانيه با عقل مشتبه شده آنگاه بنده امر موجب فساد خود را صلاح مىپندارد و از خدا مىخواهد و در سؤال اصرار مىورزد. و اگر خداى تعالى در اجابت تعجيل كند و آن را برآورده نمايد، بنده به هلاكت مىرسد. و اين بر همگان روشن است و بيان نمىخواهد. و زياد هم واقع شده است. چه بسا خواستههايى داريم، سپس از آن به خدا پناه مىبريم. و از چه امورى دورى مىجوييم. سپس آن ر
مطالب مرتبط
دعای ماه رجب همراه با ترجمه ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی