یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ، یا مَنْ یُعْطی مَنْ سَئَلَهُ، یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ، وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ،تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً، اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ، جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ، وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی، اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ، فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ، وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ،یا ذَاالْجَلالِ وَالاْکْرامِ، یا ذَاالنَّعْماَّءِ وَالْجُودِ، یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتی عَلَی النّارِ.
ای که برای هر خیری به او امید دارم،و از خشمش در هر شری ایمنی جویم،
ای که می دهد (عطای ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک، ای که عطا کنی به هرکه از تو خواهد، ای که عطا کنی به کسی که از تو نخواهد،
و نه تو را بشناسد، از روی نعمت بخشی و مهرورزی، عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم، همه خوبی دنیا و همه خوبی و خیر آخرت را، و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم، همه شر دنیا و شر آخرت را، زیرا آنچه تو دهی چیزی کم ندارد (یا کم نیاید) و، بیفزا بر من از فضلت ای بزرگوار، ای صاحب جلالت و بزرگواری، ای صاحب نعمت و جود، ای صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دو.
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی