علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى ؛ ج1 ؛ ص281
ابو عبد اللَّه محمّد بن شاذان بن احمد بن عثمان پروازى مىگويد:
ابو على محمّد بن محمّد بن حارث بن سفيان حافظ سمرقندى از صالح بن سعيد ترمذى از عبد المنعم بن ادريس، از پدرش، از وهب بن منبه يمانى نقل كرده كه وى گفت:
يهودى از نبىّ اكرم صلّى اللَّه عليه و آله پرسيد: آيا پيش از اين كه خلق شويد در لوح محفوظ پيامبر بوديد؟حضرت فرمودند: بلى.
يهودى عرض كرد: آيا اصحاب شما پيش از خلقت با شما ثابت بودند؟
حضرت فرمودند: بلى يهودى عرضه داشت: چرا در هنگام تولّد شدن از مادر همچون عيسى بن مريم باعتقاد خود سخن حكمت آميز نفرموديد با اين كه قبلا پيامبر بوديد؟
حضرت فرمودند: موقعيّت من غير از موقعيّت عيسى بن مريم بود، زيرا خداوند عزّ و جلّ ايشان را از مادر بدون پدر آفريد همان طورى كه آدم عليه السّلام را بدون پدر و مادر خلق كرد، و اگر عيسى عليه السّلام هنگام متولّد شدن از شكم مادر سخن حكمت آميز نمىفرمود مادرش نزد مردم عذرى نداشت و به او همگان بد گمان مىشدند زيرا وى عيسى را بدون داشتن پدر زاييد از اين رو مردم او را مورد مؤاخذه قرار مىدادند همان طورى كه زنان محصنه را مورد بازخواست و سؤال و جواب مىآورند لذا خداى عزّ و جلّ سخن عيسى و تكلّم او را عذر مادرش قرار داد ولى در من چون چنين موقعيّتى نبود سخن حكمت آميز گفتن ضرورتى نداشت.
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی